Page 12

ADDENDUM - GOMA AANBEVELING 18 - NIEUWE TOELICHTING

gemotiveerd (overigens zijn aansprakelijkstellingen nu en dan ook gestoeld

op verkeerde feiten of gronden);

- de afwijzing van de verzekeraar regelmatig onvoldoende is gemotiveerd

(ook afwijzingen zijn overigens nu en dan gestoeld op verkeerde feiten of

gronden).

- Dit leidt er vervolgens weer toe dat het traject vastloopt en/of dat

verzekeraars, zoals gezegd tot frustratie van belangenbehartigers, een

substantieel deel van de verzoeken tot een gezamenlijk deskundigenbericht

die op basis van Aanbeveling 18 worden gedaan, afwijzen.

Gezien de aard en de omvang van deze knelpunten heeft de Werkgroep besloten

de voor u liggende nieuwe Toelichting te schrijven bij Aanbeveling 18. Hierin

worden de belangrijkste achtergronden geschetst die bij de totstandkoming van

de aanbeveling een rol hebben gespeeld. Ook worden enkele maatschappelijke

ontwikkelingen geschetst, waarna een nadere interpretatie gegeven van

Aanbeveling 18. Resultaat is een gestandaardiseerde en geschematiseerde

uitwerking van het traject rondom Aanbeveling 18, die ruimte biedt om op termijn

ook de tekst van de aanbeveling zelf aan te passen.

TOTSTANDKOMING AANBEVELING 18

Bij het opstellen van de GOMA 2010 is onder meer aandacht besteed aan

de wenselijkheid van de inschakeling van een medisch deskundige, wanneer

aansprakelijkheid eenmaal gemotiveerd door een verzekeraar is betwist en er

tussen partijen verschil van inzicht blijft bestaan op medisch vakinhoudelijk

gebied.

In de eerste conceptversies van de GOMA zag de aanbeveling slechts

op medewerking van verzekeraars om in gezamenlijk overleg tot een

deskundigenonderzoek te komen. De kosten daarvan kwamen volledig voor

rekening van het slachtoffer. Nog tijdens de totstandkoming van de GOMA

is hierin echter verschuiving opgetreden. Vanuit belangenbehartigerskant

werd nadrukkelijk aandacht gevraagd voor de hoge kosten die met dergelijke

expertises aan de zijde van patiënten (kunnen) zijn gemoeid. Omdat dit vanuit

belangenbehartigerskant een cruciaal punt was voor het slagen van de GOMA,

hebben de betrokken verzekeraars zich na veel wikken en wegen uiteindelijk bereid

getoond enigszins op te schuiven.

WERKWIJZE

De Werkgroep heeft een inventarisatie gemaakt van de problemen die in de

praktijk worden ervaren bij de invulling van Aanbeveling 18. Op grond daarvan

zijn de volgende knelpunten geïdentificeerd:

• In de aanloop naar een gezamenlijk deskundigenbericht bij medische

aansprakelijkheidskwesties gaat het er in eerste instantie om een eventuele

schending van de professionele standaard te duiden. Het komt echter te vaak

voor dat partijen in deze fase buiten hun eigen deskundigheidsgebied treden.

Soms worden juridische aspecten, zoals onduidelijkheden over de feiten of de

bewijslastverdeling, bijvoorbeeld geadresseerd in het advies van de medisch

adviseur. Andersom begeven juristen zich nu en dan, soms zelfs zonder dat

daaraan een medisch advies ten grondslag ligt, op medisch terrein. Ook komt

het voor dat generalistisch opgeleide medisch adviseurs adviseren over de

professionele standaard ten aanzien van (zeer) specialistische behandelingen.

Als gevolg van deze onzuiverheden in de rolverdeling is er regelmatig niet of

onvoldoende voldaan aan de randvoorwaarden voor een geslaagd beroep op

Aanbeveling 18, namelijk een goed onderbouwde aansprakelijkstelling alsmede

een goed gemotiveerde afwijzing.

• Het traject met betrekking tot Aanbeveling 18 is voor de patiënt zelf vaak

onduidelijk, bijvoorbeeld wat betreft de termijnen.

• Aan de kant van het slachtoffer is regelmatig géén medisch adviseur bij de

kwestie betrokken. Als dat wel het geval is, laat de deskundigheid van de

ingeschakelde medisch adviseur naar het oordeel van de verzekeraars vaak

te wensen over, of is die althans onvoldoende afgestemd op de specifieke

omstandigheden van het geval.

• Financiering van een gespecialiseerd medisch advies is voor veel slachtoffers

vaak (nog steeds) niet haalbaar.

• Van de kant van verzekeraars worden medische adviezen lang niet altijd in

kopie aan belangenbehartigers verstrekt. Dit wordt door belangenbehartigers

gezien als een gebrek aan transparantie en roept argwaan op over de

bedoelingen van de verzekeraars en over de kwaliteit van de medische adviezen

die aan hun beoordeling van de kwestie ten grondslag liggen.

• Het voorgaande heeft tot gevolg dat:

- medische adviezen aan beide zijden regelmatig onvoldoende zijn

onderbouwd of lijken te zijn onderbouwd;

- de aansprakelijkstelling van het slachtoffer regelmatig onvoldoende is