13
12
ADDENDUM - GOMA AANBEVELING 18 - NIEUWE TOELICHTING
ADDENDUM - GOMA AANBEVELING 18 - NIEUWE TOELICHTING
gemotiveerd (overigens zijn aansprakelijkstellingen nu en dan ook gestoeld
op verkeerde feiten of gronden);
- de afwijzing van de verzekeraar regelmatig onvoldoende is gemotiveerd
(ook afwijzingen zijn overigens nu en dan gestoeld op verkeerde feiten of
gronden).
- Dit leidt er vervolgens weer toe dat het traject vastloopt en/of dat
verzekeraars, zoals gezegd tot frustratie van belangenbehartigers, een
substantieel deel van de verzoeken tot een gezamenlijk deskundigenbericht
die op basis van Aanbeveling 18 worden gedaan, afwijzen.
Gezien de aard en de omvang van deze knelpunten heeft de Werkgroep besloten
de voor u liggende nieuwe Toelichting te schrijven bij Aanbeveling 18. Hierin
worden de belangrijkste achtergronden geschetst die bij de totstandkoming van
de aanbeveling een rol hebben gespeeld. Ook worden enkele maatschappelijke
ontwikkelingen geschetst, waarna een nadere interpretatie gegeven van
Aanbeveling 18. Resultaat is een gestandaardiseerde en geschematiseerde
uitwerking van het traject rondom Aanbeveling 18, die ruimte biedt om op termijn
ook de tekst van de aanbeveling zelf aan te passen.
TOTSTANDKOMING AANBEVELING 18
Bij het opstellen van de GOMA 2010 is onder meer aandacht besteed aan
de wenselijkheid van de inschakeling van een medisch deskundige, wanneer
aansprakelijkheid eenmaal gemotiveerd door een verzekeraar is betwist en er
tussen partijen verschil van inzicht blijft bestaan op medisch vakinhoudelijk
gebied.
In de eerste conceptversies van de GOMA zag de aanbeveling slechts
op medewerking van verzekeraars om in gezamenlijk overleg tot een
deskundigenonderzoek te komen. De kosten daarvan kwamen volledig voor
rekening van het slachtoffer. Nog tijdens de totstandkoming van de GOMA
is hierin echter verschuiving opgetreden. Vanuit belangenbehartigerskant
werd nadrukkelijk aandacht gevraagd voor de hoge kosten die met dergelijke
expertises aan de zijde van patiënten (kunnen) zijn gemoeid. Omdat dit vanuit
belangenbehartigerskant een cruciaal punt was voor het slagen van de GOMA,
hebben de betrokken verzekeraars zich na veel wikken en wegen uiteindelijk bereid
getoond enigszins op te schuiven.
WERKWIJZE
De Werkgroep heeft een inventarisatie gemaakt van de problemen die in de
praktijk worden ervaren bij de invulling van Aanbeveling 18. Op grond daarvan
zijn de volgende knelpunten geïdentificeerd:
• In de aanloop naar een gezamenlijk deskundigenbericht bij medische
aansprakelijkheidskwesties gaat het er in eerste instantie om een eventuele
schending van de professionele standaard te duiden. Het komt echter te vaak
voor dat partijen in deze fase buiten hun eigen deskundigheidsgebied treden.
Soms worden juridische aspecten, zoals onduidelijkheden over de feiten of de
bewijslastverdeling, bijvoorbeeld geadresseerd in het advies van de medisch
adviseur. Andersom begeven juristen zich nu en dan, soms zelfs zonder dat
daaraan een medisch advies ten grondslag ligt, op medisch terrein. Ook komt
het voor dat generalistisch opgeleide medisch adviseurs adviseren over de
professionele standaard ten aanzien van (zeer) specialistische behandelingen.
Als gevolg van deze onzuiverheden in de rolverdeling is er regelmatig niet of
onvoldoende voldaan aan de randvoorwaarden voor een geslaagd beroep op
Aanbeveling 18, namelijk een goed onderbouwde aansprakelijkstelling alsmede
een goed gemotiveerde afwijzing.
• Het traject met betrekking tot Aanbeveling 18 is voor de patiënt zelf vaak
onduidelijk, bijvoorbeeld wat betreft de termijnen.
• Aan de kant van het slachtoffer is regelmatig géén medisch adviseur bij de
kwestie betrokken. Als dat wel het geval is, laat de deskundigheid van de
ingeschakelde medisch adviseur naar het oordeel van de verzekeraars vaak
te wensen over, of is die althans onvoldoende afgestemd op de specifieke
omstandigheden van het geval.
• Financiering van een gespecialiseerd medisch advies is voor veel slachtoffers
vaak (nog steeds) niet haalbaar.
• Van de kant van verzekeraars worden medische adviezen lang niet altijd in
kopie aan belangenbehartigers verstrekt. Dit wordt door belangenbehartigers
gezien als een gebrek aan transparantie en roept argwaan op over de
bedoelingen van de verzekeraars en over de kwaliteit van de medische adviezen
die aan hun beoordeling van de kwestie ten grondslag liggen.
• Het voorgaande heeft tot gevolg dat:
- medische adviezen aan beide zijden regelmatig onvoldoende zijn
onderbouwd of lijken te zijn onderbouwd;
- de aansprakelijkstelling van het slachtoffer regelmatig onvoldoende is